1 Doe Wonder 2 Geen Wonder(2024)
Ik zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en verwonder
ik zing, vecht, huil, bid,
lach, werk en VERWONDER!
I Ik zie elke dag, wat anders kan, anders moet
ik zie elke dag, wat liefde kan, liefde wil
ik zie elke dag wat anders kan, anders wil
elke dag verdrijft, moet, met een pil
doe wonder
II Ik zie elke dag, wat anders kan, anders moet
ik zie elke dag, wat liefde kan, liefde wil
ik zie elke dag wat anders kan, anders wil
elke dag verdrijft, moet, anders wil
anders wil
geen wonder
Joker Constructor
PS Met dank aan Ramses Shaffy voor zijn mooie refrein, waarop mijn stiefzusje Eugenie Lambooij (30-04-1961 - 12-11-2024) met MS en Niet Aangeboren Hersenletsel 2 december 2023 opstond uit haar rolstoel om met mij te walsen en het refrein te zingen.
Rome (2018)
Rome,
bijna voorbij
een muntje
valt
in
de Trevi fontein
Zijn,
wie we zijn
wens
die
op
spuit
Slagroom,
die Eva
van haar vinger aflikte
de dot op zijn neus
LEKKER
Trotse vis
Hek met opening (2018)
Gedicht gemaakt op het Kroatische eiland Mljet een kleine drie dagen na het overlijden van mijn moeder op 23-05-2019. Drie oude schilderijen (2011, 2017, 2018) vielen op hun plek. Bovenstaand schilderij is belangrijkste bron voor onderstaand gedicht en ontstond intuïtief in minuten en de vissen in secondes. Meer over mijn action painting en "geleid" schilderen in de schilderijsectie.
|
Trotse vis weg zwemmen voor voor wat in je weg zat in je zat, in ons zat. |
Gedichten van Verbinding en Romantiek
Winter (1985)
Zij zei,
heb je er geen gedicht over geschreven
slingers van mensen
drie
langzaam voortglijdend
afnemend tot bijna
stippen, vlak
voor, over een
rand, verdwenen
toegang
tot een hemel
zo lijkt het
nu een zon
schitterend
daar ver
sneeuw doet
branden.
Gedicht van Verlossing (2009)
Anker
voor ieder
hoop voor altijd
luchtballon
die zich vult
met liefde voor
morgen
ziener en
doornenkoning
lijden glijdt weg
wordt
een
water
val
hand omhoog
vooruit
naar voorbij
en dan
morgen
Rise purple submarine
stevig op zijn plaats
op stoom
nu
Laatste stukje
van een
puzzel
vol
ver bind ing
Gedichten van Afscheid (1987, 2003)
Jenneke
een droom,
de deur zwaait open
je onoog
is niet langer
droef
maar zoekt samen
met jou
in een tuin,
naar zacht gras,
een korenbloem,
om jezelf
te
koesteren.
Gedichten van Eenzaamheid en Waanzin (1977-2004)
Debuut (1977)
Verbittering, alsem voor
de melancholicus
gevoelens van machteloosheid
dempen het vuur
kortstondig opvlakkerend
in jaren van groezelige schemer.
Had Pindarus gelijk?
"Streef niet naar onsterfelijkheid,
maar put het veld der mogelijkheden
uit."
Onsamenhangend wroett ik verder
Pitter
Poems of Solitude (1981-1985)
Cold (1981)
Sometimes I say
do not think
but cling to ropes
anchored to small dream islands
places of warmth, love and understanding.
If I start thinking,
I cannot cling anymore,
I shall be alone, rotating
in an immense icy darkness.